Wie was GARRINCHA

Wie was Garrincha en waar komt de naam vandaan?
Een Braziliaans verhaal waar we eindeloos over kunnen schrijven, maar we zullen het beknopt houden.

Manuel dos Santos was een Braziliaans profvoetballer. Garrincha, de bijnaam "klein vogeltje" kreeg hij van zijn zuster. Hij wordt door sommigen gezien als een van de beste Braziliaanse voetballers ooit. Hij won, nadat Pelé geblesseerd raakte, 'in zijn eentje' met Brazilië de wereldbeker van 1962 in Chili.

 Garrincha werd in 1933 geboren in Pau Grande, een kleine stad in de buurt van Rio de Janeiro. Bij zijn geboorte bleek dat zijn linkerbeen naar buiten gedraaid stond en dat zijn rechterbeen zes centimeter korter was en naar binnen gedraaid stond. Desondanks, of misschien juist dankzij deze handicap, groeide Garrincha uit tot een zeer technische voetballer en een van de grootste dribbelaars aller tijden. Garrincha was een geweldige voetballer, maar genoot ook naast het veld van de derde time. 

Tussen 1955 en 1966 speelde Garrincha 50 wedstrijden voor het nationale elftal van Brazilië en hij kwam uit op het WK 1958, WK 1962 en het WK 1966. In 1958 en 1962 werd Brazilië wereldkampioen.

WK 1958
Dit was het eerste WK van zowel Pelé en Garrincha. In de eerste twee duels werden Garrincha en Pelé nog koppig genegeerd door Feola. Na een collectief pleidooi van de selectie, werden ze tegen de Sovjet-Unie eindelijk opgenomen in de basis. In die wedstrijd beproefde Garrincha binnen twee minuten eens even de linkerpaal en Pelé de rechter. Garrincha draaide rechtsback Kuznetsov volkomen dol en al in de derde minuut tekende Vavá de 1-0 aan. De Sovjet-Unie werd geen moment rust gegund door de artiesten van Brazilië. Toch werd het pas dertien minuten voor het einde 2-0, weer met Vavá als afmaker. De toeschouwers in Göteborg vergaapten zich nog wel aan een komische uitsmijter van Garrincha. Als aan een touwtje liet hij liefst vijf Russen in een kringetje om de bal dansen. De demonstratie van Brazilië rechtvaardigde een veel hogere uitslag dan de 2-0. Maar de wereld had kennisgemaakt met de fenomenen Pelé en Garrincha. Uiteindelijk bereikte Brazilië de finale, waarin het thuisland Zweden met liefst 5-2 kleineerde. De eerste wereldtitel was binnen voor Garrincha.

WK 1962
Vier jaar later schitterde Garrincha op het WK in Chili, waar Pelé in de tweede wedstrijd geblesseerd wegviel. Het zou Garrincha's toernooi worden, zoals het WK van 1986 het toernooi was van Maradona. De Brazilianen, met grotendeels hetzelfde elftal als in 1958, misten de brille van vier jaar terug. Maar Garrincha nam ze op sleeptouw en leidde hen naar een tweede wereldtitel. In de kwartfinale tegen Engeland stapte hij voor het eerst in volle glorie uit de schaduw van de afwezige Pelé. Hij kon zelfs ineens koppen. Bij de 1-0 reikte hij, 1.68 meter klein, hoger dan de 1.86 meter lange Maurice Norman. Na de 1-1 inspireerde Garrincha als gangmaker de Brazilianen. Hij gunde Vavá de 2-1 en sloot zelf de show af met 3-1. In de halve finale werd vervolgens thuisland Chili met 4-2 verslagen, mede dankzij de 1-0 en 2-0 van Garrincha. In de slotfase werd Garrincha voor de zoveelste keer weer eens tegen zijn schenen getrapt. De uitblinker was het gebeuk zo zat dat hij terug schopte. Onder gejoel en gefluit vluchtte de weggezonden Garrincha naar de kleedkamer. Onderweg plofte nog een fles op zijn hoofd. Bloedend haalde hij de catacomben. In de finale tegen Tsjechoslowakije mocht hij toch worden ingezet. Na tussenkomst van de Braziliaanse premier Tancredo Neves, werd zijn schorsing omgezet in een officiële waarschuwing. Garrincha speelde de finale overigens met 39 graden koorts, waardoor hij de hoofdrol aan anderen moest laten. Na een 1-0-achterstand werden de Tsjechen, met Josef Masopust als regisseur, met 3-1 verslagen. Garrincha werd dit toernooi topscorer en speler van het toernooi.

Net zoals veel Braziliaanse voetbal legendes, ging het hard én snel.
Een levensstijl die niet voor iedereen is weggelegd, zorgde ervoor dat hij te vroeg stierf.
Zijn begrafenisprocessie, van het Maracanãstadion naar Pau Grande, trok duizenden mensen en na zijn dood schreven de mensen op de muur: "Bedankt, Garrincha, dat je geleefd hebt".
In de hoofdstad Brasilia was tot 2010 een stadion naar hem vernoemd: Estádio Mané Garrincha, en ook het stadion van Esporte Clube Pau Grande draagt zijn naam.

Aangezien onze sporten plaatsvinden in een kooi en wij net zoals Garrincha houden van een feestje na een goede sportreservatie, was de naam niet moeilijk te zoeken. 

Een vergeten voetballegende die we maar al te graag in de kijker zetten.
Descanse em paz, Garrincha.